ANTALYA – Metropollerde çalışan ve kentin kaosundan uzaklaşmak isteyen insan sayısı bir oldukça fazla. Pandemiden sonra, meşhur bir hayal olan “güneye yerleşmeyi” başarabilen, Ege kıyılarına taşınan birçok kişi var. Onlara “dijital göçebeler” deniyor…
İstanbul’daki işlerini uzaktan yapmaya başlayıp, internet ve bilgisayarın olduğu her yerde çalışan dijital göçebeler, kıssalarını Gazete Duvar’a anlattı.
İstanbul merkezli bir reklam şirketinde yöneticilik yapan Barlas Çetin, yaşadığının tam da bu tarife uyduğunu şu sözlerle anlatıyor: “Hani derler ya çok gezen mi yoksa çok okuyan mı bilir? Aslına bakarsanız hem gezip hem çalışıp hem de okuyarak yaşamak mümkün. Ben hayatımı motamot bu türlü devam ettiriyorum. Keyifli bir süreç oluyor benim için. Pandemiyle birlikte, birçok küresel şirkette, işleri yürütmek için aslında ofise çok da muhtaçlık olmadığı ortaya çıktı. Bilgisayarın olduğu her yerde çalışılabildiği fark edildi. Pandemi makus bir şeydi lakin bize kattığı şey çok hoş oldu.”
YEPYENİ BİR HAYATIN HABERCİSİ
Fikret Turan
Fethiye’nin 3 bin yıllık tarihini bağrında taşıyan Kayaköy Antik Kenti, terkedilmiş Rum konutlarının, sanat sinemalarını anımsatan atmosferinde dijital göçebelere göz kırpıyor.
Bölge işletmecilerinden Fikret Turan’a nazaran, güneşi bir tatil kasabasında doğurup bir diğerinde batırarak çalışmak, değişen, dönüşen, yepisyeni bir hayatın habercisi: “6 yıllık Ege hayatımda dijital çalışma modellerinin dünya piyasasında gün geçtikçe yükselen bir trend olduğunu gördüm ve bu da insanların uzaktan çalışmaya yönelmesine sebep oldu. Bugün yoga eğitmeniyseniz, danışanınızla karşılıklı online yoganızı yapabiliyorsunuz. Elimizdeki elektronik aygıtların güçlenmesi, internet imkanının yaygınlaşmasıyla pazarlamadan tanıtıma her şey dijitale dönmeye başladı.”
DOĞAYI, MACERAYI SEVEN ÖZGÜR RUHLAR
Faik Ersöz
Kamp alanı işletmecisi Faik Ersöz de antik kent Kayaköy’de hitap ettikleri kitleyi şöyle tanım ediyor:
“Doğayı, macerayı seven özgür ruhlar… Kentin daraltan tesirinden bunalmış beşerler, buraya geldiğinde inanılmaz rahatlamış hissediyorlar kendilerini. Kıssa var ya hani her şeyi bırakıp güneye giden adam… İşte onlardan biri de benim…”
